Όσο περνάει ο καιρός, ο βιοπορισμός δεν με αφήνει να γράφω συχνά. Τον έπιασα μια νύχτα να μου κρύβει το πληκτρολόγιο, να μου κλέβει τις ιδέες και να βάζει φωτιά στις εμπνεύσεις μου. Μεγάλος παλιάνθρωπος αυτός ο βιοπορισμός.
Ο άνθρωπος όμως είναι ταγμένος στο πάθος του (έτσι λένε οι κακιές γλώσσες) οπότε δεν ανησυχώ και το ίδιο εύχομαι και σε εσάς. Εξάλλου η γραφή είναι κάτι που το κάνω πρωτίστως για εμένα και αυτήν την περίοδο, ο εαυτός μου κατοικεί μέσα στις δύσκολες εποχές. Αγαπώ την δουλειά μου και την γραφή, δύο παράλληλες ζωές που απαιτούν και οι δύο από εμένα το ίδιο πάθος. Τις ίδιες θυσίες.
Κάποια στιγμή της ζωής μου θα σας αφηγηθώ πως μπόρεσε ένας άνθρωπος να ζει μέσα στις λάθος του επιλογές, αλλά και την έξη του να ζει μ' αυτές.
Τελευταία γραφή ήταν: «Το δείπνο του ποιητή». Δημιουργήθηκε στα πλαίσια ενός διαγωνισμού που οργάνωσε το λογοτεχνικό περιοδικό «διαβάσαμε» και στον οποίο το κείμενο μου έλαβε θέση ανάμεσα σε δώδεκα άλλα. Σκοπός μου δεν ήταν να διαγωνισθώ ή να κερδίσω κάποιο βραβείο, περισσότερο να υπηρετήσω το «κλίκ» που μου έκανε το θέμα του διαγωνισμού. «Ένα δείπνο», αυτό ήταν το θέμα και τι θεικότερο από το ίδιο το φαγητό;
Αλλά, ας μην λέμε πολλά,
Εδώ μπορείτε να το διαβάσετε,
Εδώ μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου