Έπρεπε να δώσει μεγάλο αγώνα ο κύριος Μάνος στην απέναντι πολυκατοικία. Είχε μαζευτεί τόση επιθυμεία μέσα του, να σκοτώσει τον δράκο που κατοικούσε στο γραφείο του, που του ήταν αδύνατο να συμμαζέψει τον ευατό του·παρόλη την συνειδητοποίηση ότι αυτό μπορεί να του κοστίσει ακόμη και την ζωή του σε κάποια δεδομένη στιγμή. Τουλάχιστον έτσι, συμφωνούσε ο κάθε γιατρός που συναντούσε. Οι δράκοι είναι κακό πράγμα, ακόμη κι αν δεν σου φάει το πόδι, η αγαπημένη τους λιχουδιά είναι οι πνεύμονές . Κάνουν εξαιρετικό κοκορέτσι με τους πνεύμονες σου, του έλεγαν · εκείνος αναμφίβολα έπρεπε να προστατέψει τον ευατό του.
Αλλά συμπαθούσε τον δράκο. Τον συμπαθούσε πολύ.
Είχε δοκιμάσει τα πάντα, μαχαίρια, λάμες, πριόνια, δηλητήριο, συζήτηση, ομαδικά γκρούπ· μάλιστα είχε παραβγεί στο τρέξιμο μαζί του, μάταια όμως, κάθε φορά, κάθε νύχτα τον έβρισκε κάποιος να κάθεται μαζί του στον καναπέ και να βλέπουν μαζί τηλεόραση, την ίδια ώρα που εκείνος έβαζε το χέρι του στο λαιμό του κύριου Μάνου και του έσχιζε τους πνεύμονες με μια μανία τόσο αγαπημένη.
