(φωτογραφία εξωφύλλου, Σωτήρης Ζαφείρης)
"Η ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ" είναι ένα έργο που γράφτηκε πολλά απογεύματα σαν γυρνούσα από την δουλειά, κουρασμένος ή ακόμη και με ένα σφίξιμο ανεξήγητο στο στήθος, βαρύ από σκέψεις και ανθρώπινες καταστάσεις. Εκείνον τον άστεγο, τον είχα δει με την άκρη του ματιού μου αρχικά, έπειτα πιο προσεκτικά και τέλος στάθηκα να τον παρατηρώ ταχτοποιώντας αναρίθμητες σκέψεις που πραγματικά πίστεψα ότι με δοκίμαζαν. Κατέληξα ότι δεν ήταν αυτός, ή τουλάχιστον, δεν ήταν μόνο αυτός που παρατηρούσα αλλά ένα σύνολο ανθρώπων που πλαισιώνουν εκείνο το παράταιρο τέλμα της ζωής της πόλης. Κάποιοι τον έστησαν εκεί, κάποιοι τον απομάκρυναν από τους νευρώνες της κοινωνίας και κάπου, ίσως λέω, ο ίδιος να πήρε κάποιες αποφάσεις για να ηρεμήσει την ταραγμένη του ζωή. Όλα υποθέσεις είναι, εικασίες ή και φαντασιώσεις αν θέλετε. Τέτοιες μάλιστα που δοθείσης της ευκαιρίας, έγραψα όχι μόνο για αυτόν τον άνθρωπο, αλλά και για μια ελάχιστη μερίδα ανθρώπων που πλαισιώνουν τον μύθο της νουβέλας. Σαν να ήταν κάποιο θέατρο, παρουσίασα τα πρόσωπα στην αρχή της νουβέλας, έναν προς ένα. Τον άστεγο Χρήστο, τον κύριο Πολυδεύκη, την εκλεκτή δεσποινίδα και άλλους. Τέλος, από το κεφάλαιο Ανθρώπων έργα και έπειτα, όλοι τούτοι οι άνθρωποι έδεσαν με την παρουσία του συγγραφέα (τον κύριο Κ), όπου η έμπνευση είχε αρχίσει να τον εγκαταλείπει. Και εκεί ξεκινάει ο μύθος....
Σαν μέγεθος το κείμενο είναι μικρό, μόνο 86 σελίδες. Και αυτός είναι ο λόγος που πήρε την μορφή του ebook. Το είχα σαν σκέψη, καιρό τώρα να το δημοσιοποιήσω με την επισημότητα του. Κάποια στιγμή γνώρισα έναν εκλεκτό άνθρωπο, τον Γιάννη τον Πλιώτα που κάνει τα πρώτα του βήματα στον εκδοτικό χώρο με τον επιβλητικό τίτλο Βορειοδυτικές εκδόσεις, αφού πρώτα έχει δοκιμάσει και δοκιμαστεί ως συγγραφέας. Του ζήτησα, να το κυκλοφορήσουμε σε ebook, και αν είναι δυνατό να το μοιράσουμε δωρεάν. Συμφωνήσαμε σε όλα. Στο κείμενο έγινε επιμέλεια, διορθώσεις, εξώφυλλο και γενικά ότι χρειάζεται ένα βιβλίο για να τυπωθεί. Μόνο που για την ώρα δεν θα τυπωθεί αλλά θα μοιραστεί με τους φίλους του διαδικτύου με την άδεια creative commons. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να το κατεβάσετε, να προβάλλετε μέρος του όπου θέλετε, αρκεί να υπάρχει η φανερή ένδειξη της προέλευσης και του ιδιοκτήτη του κειμένου.
Είμαι της αίσθησης ότι οι λέξεις δεν μας ανήκουν, η σύνθεση και η επιμέλεια της χαοτικής μας σκέψης, είναι που μας κάνει δημιουργούς και αυτή είναι η χαρά της γραφής. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι αφορίζω τα βιβλία, θα συνεχίσω να εκδίδω με τον πατροπαράδοτο τρόπο. καθότι κανένα κομπιούτερ ή ereader δεν θα μπορέσει να αντικαταστήσει την μυρουδιά του χαρτιού και τα στρογγυλεμένα μαύρα γράμματα που μπορείς να τα αισθανθείς με την αφή.
Αλλά όσο έχω την δυνατότητα δεν θα κλείσω την όποια δημιουργία μου μέσα σε απυρόβλητες διαδικασίες που αναπόφευκτα προστατεύουν συμφέροντα που καμία σχέση δεν έχουν με την δική μου δημιουργία.
Είμαι της αίσθησης ότι οι λέξεις δεν μας ανήκουν, η σύνθεση και η επιμέλεια της χαοτικής μας σκέψης, είναι που μας κάνει δημιουργούς και αυτή είναι η χαρά της γραφής. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι αφορίζω τα βιβλία, θα συνεχίσω να εκδίδω με τον πατροπαράδοτο τρόπο. καθότι κανένα κομπιούτερ ή ereader δεν θα μπορέσει να αντικαταστήσει την μυρουδιά του χαρτιού και τα στρογγυλεμένα μαύρα γράμματα που μπορείς να τα αισθανθείς με την αφή.
Αλλά όσο έχω την δυνατότητα δεν θα κλείσω την όποια δημιουργία μου μέσα σε απυρόβλητες διαδικασίες που αναπόφευκτα προστατεύουν συμφέροντα που καμία σχέση δεν έχουν με την δική μου δημιουργία.
6 σχόλια:
Ωραία κουβέντα αυτή Νίκο. Οι λέξεις δεν μας ανήκουν.
Καλημέρα κι από 'δω, Νίκο, και καλή επιτυχία!
Καλή επιτυχία.
Την καλημέρα μου :)
Καλημέρα fog,
Το διάβασα πριν 3 μήνες και το αγάπησα. Μια πόλη με ψυχή, τους ανθρώπους της. Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια!
Δημοσίευση σχολίου